“2 Temmuz 1993’te Sivas’ta, Pir Sultan Abdal Şenlikleri’ne katılan sanatçılarımız, ozanlarımız, aydınlarımız; düşünceleriyle, üretimleriyle, insanlığa kattıkları değerlerle var olmaya çalışan canlarımız, yakılarak katledildi. Bu karanlık saldırı sadece insanları değil; hoşgörüyü, vicdanı ve birlikte yaşama irademizi de hedef aldı.”

“Madımak Oteli’nde yakılan yalnızca bedenler değildi; o gün, bir milletin ortak vicdanı ateşe verildi. Ateşe konan kuşların bir daha uçamadığı, uçsa da konacak yer bulamadığı o şiir gibi… O gün, insanlık büyük bir sınavdan kaldı. Ama biz, bu acının küllerinden toplumsal barışı yeniden inşa edeceğiz.”

“Dilinde, sazında, sözünde ve kalbinde sevgiden başka bir şey taşımayan canlarımızın mirasını yaşatacağız. Onların bıraktığı şiirleri, türküleri, kitapları ve insan onuruna dair mücadelelerini gelecek kuşaklara aktaracağız. Adalet mücadelelerinde yalnız olmadıklarını, bugün de yanlarında durduğumuzu bir kez daha yineliyoruz.”

“Bu ülkenin hiçbir evladı, düşüncesinden, inancından, kimliğinden dolayı bir daha böylesi bir vahşetle karşılaşmasın diye; eşit yurttaşlık, demokrasi ve kardeşlik için mücadelemizi sürdüreceğiz. Acımız büyük ama umudumuz da bir o kadar güçlü.”

“Bu duygu ve düşüncelerle, Madımak’ta hayatını kaybeden tüm canlarımızı rahmet, saygı ve özlemle anıyor; bu topraklarda bir daha böyle acıların yaşanmaması için sevgi, adalet ve barış içinde bir geleceği birlikte inşa etme kararlılığımızı yineliyorum.”